Ақмола (қазіргі Астана) революцияға дейінгі жылдары орналасқан жеріне байланысты ірі сауда орталығы болды. Қала Петропавл – Ташкент – Қашғар керуен жолының қиылысында орналасты. Бұл жерде күз және көктем мезгілдерінде ірі жәрмеңкелер өткізіліп, ал 1890 жылы қаланың орталық алаңында қонақ бөлмелері, екі корпустан тұратын бір қабатты тас дүкендер пайда болды. Осындай дүкендердің бірі – көпес Баймұхамбет Қосшығұловтың «Жасыл қатарлары» болды.
Баймұхамбет Қосшығұлов
Анықтама: Баймұхамбет Қосшығұлов (1843 (1848) 27 тамызда туған – 1918 жыл). 1911 жылдан 1-гильдиялы – қазақ саудагері, кәсіпкер, меценат. Өз қызметін ұсақ саудадан бастап, уақыт өте келе Қараөткел ауданындағы ең бай саудагердің біріне айналды. Баймұхамбет пен оның жұбайы Мадина Максютованың жеті баласы болды: ұлдары – Құрманғали, Мұхамедқали, Уәли, Нұрмұхамбет, Бекмұхамбет, Қадыркөй және қызы Райхан. Баймұхамбеттің ұлдары да сауда–саттықпен айналысты. Олар – киім, мата, тұрмыстық химия, азық-түлік тауарларын сатты. Баймұхамбет қалалық мешіттердің құрылысына ақша бөлген, дегенмен олардың көбісі сақталмаған Саудагердің қаражатына салынып, қазіргі кезге дейін сақталғаны – мұсылман жастарына арналған мектеп ғимараты. Ұлы Құрманғали Санкт-Петербургтегі есеп-кооператив институтының «Сауда экономист» мамандығын бітіріп, 1900 жылдардың басында жоғары экономикалық білім иеленген алғашқы қазақтардың қатарында болды. Ол автомобиль жасау мүмкіндіктерін болжай отырып, Ақмолада автомобиль жасау зауытын салу үшін ауқымды жоспар дайындап, 1913 жылы Германиямен келісімшартқа да отырды. «Опель» компаниясынан келген неміс инженер-конструкторлары дереу автозауыт салуға кірісті. Алайда бірінші дүниежүзілік соғыс, одан кейінгі Қазан төңкерісі бұл жоспарға кедергі жасады.
Санкт-Петербургтегі Құрманғали Қосшығұлов автомобиль жарыстарында жеңіске жеткені үшін бас жүлде ретінде алған қазақ даласындағы алғашқы автомобиль
Қосшығұловтар отбасысы сауда және өнеркәсіппен табысты айналысты. Ресейлік саудагерлермен тиімді мәмілелер жасай отырып, сауда жолдарын кеңейтті, сондай-ақ өндірістік кәсіпорындарды қатар ашты. Кірпіш зауыты, былғары және жүн фабрикасы, сабын цехы, тұрмыстық құралдар, арбалар, шаналарды шығаратын цехтар және т.б. кәсіпорындардың толық тізімі емес.
Сол жылдары тері, жүн және малмен бірге Ақмола ұны Ресей, Бұхара, Хиуа және Қоқанның орталық базарларына жеткізілді.
Сібір банкінің ірі қарызы бойынша Баймұхамбет Қосшығұлов Парижге болашақ кәмпит-пірәндік фабрикасына арналған сызбалар мен жабдықтар және кондитерлік істің қыр-сырын зерделеу үшін барды. Отанына келген кәсіпкер Ақмола қаласының орталығында кәмпит-пірәндік фабрикасының құрылысын бастады.
1895 жылы Қазақстанның тамақ өнеркәсібінің тұңғыш баласы болған «Қосшығұловтың ұлдары» компаниясының кәмпит-пірәндіктер фабрикасының ашылуы өтті. Директор болып Баймұхамбеттің үлкен ұлы Құрманғали Қосшығұлұлы тағайындалды, дүкендер желісіне иелік еткен Нұрмұхамбет пен Уәлидің ұлдары Орынбасар да ие болды.
Ақмола пірәндіктері нағыз мақтанышқа және отандық тамақ өнеркәсібінің ұлттық брендіне айналды. Фабрикада бал, суслан, қант, жазбаша, бұйра прәніктер, сондай-ақ пішінә, крекер, зефир, халва, оралған шоколадтардың бірнеше түрі және кәмпиттер шығарылды. Қосшығұловтың прәніктер Қазақстан мен Ресейден тыс жерлерде өте танымал болды, өйткені АҚ Ақмола ұны Еуразияда ең жақсы деп саналды. Өнімдердің ассортименті мен жоғары сапасы компанияға Бүкілресейлік өнер және өнеркәсіп көрмелерінде жеңіс әкелді. 1915 жылы «Баймұхамбет Қосшығұловтың кәмпит-зімбір фабрикасы» компаниясына Ұлы Мәртебелі соттың жеткізушісі құрметті атағы берілді.
Кеңес өкіметінің келуімен жергілікті саудагерлердің барлық мүлік-сарайы, үйлер мен дүкендер тәркіленді. Қосшығұловтың әйгілі кондитерлік фабрикасы да бұл тағдырдан құтылған жоқ. 1929 жылы кәсіпорын мемлекет меншігіне алынды.
Кейінірек зауыт ғимаратының орнына баспахана мен облыстық газеттердің редакциясы орналастырылды. Ғимарат 1973 жылға дейін сақталып, қазіргі Абай және Республика даңғылдарының қиылысында орналасты, қазір бұл жерде «1932-1933 жылдардағы ашаршылық құрбаны тағзым», R&A Орталығы және «Турист» қонақ үй кешені (бұрын-«Абай» қонақ үйі және «Тұрмыс үйі») монументалды мүсіндік композициясы орналасқан.
Қазір зауыттың орнында «1932-1933 жылдардағы ашаршылық құрбандарына тағзым» мүсіндік композициясы орналасқан
Нашар көретіндерге арналған нұсқа 
